Dosya 23

DENİZER AÇIKLIYOR: DÖNÜYORUZ Denizer’in çok tartışılan sözleri: “Yürüyüş eylemi bitmiştir. Bizler Ankara’ya, sizler Zonguldak’a. Ben böyle istiyorum. Anlaşma ortamı yarattık. Kışkırtıcılar sesini kessin!” Başkan Denizer’in Mengen Belediye Başkanlığı binasında konuşacağı erkenden duyurulur. İnsanlar bina önünde toplanır. Gece soğuk ve uykusuz geçmiştir. Sağlık sorunları olanların sayısı artmıştır. İnsanlar yorgun ve sinirlidir. Hükümetin duyarsızlığı havayı germektedir. Toplananlar Denizer’i beklerken şu sloganları atarlar: “ Zam zulüm işkence, işte iktidar, Başkan canların İşkencede. Körfez krizi Mengen’de değil. Türkiye’nin sınırı Bolu dağı mı? Asker kışlaya. Olur mu böyle olur mu... Şevket yatakta, madenci sokakta... Barikatlar kuruldu, demokrasi nerede? Meclis istifa. Yaşasın şanlı direnişimiz.” Denizer, Mengen Belediyesi’nin penceresinden şu açıklamayı yapar: “Canlarım nasılsınız? Dimdik ayaktasınız. Kırk gündür şanlı grevimiz devam ediyor. Grev süresince çeşitli yasal eylemlerimiz oldu. Yürüyüş de bunlardan biri. Amacımız emeğimizin karşılığını almak. Beş gündür evimizden ayrı ve sokaklardayız. Yağmur, soğuk, açlığa rağmen 50 gün de kalsak ayaktayız. Bugünü gösterdik. Amaç sözleşme yapabilmek. Bizi anlaşmaya yanaşmayan kişiler olarak gösteriyorlar. Anlaşmak istemeyen onlar. Anayasayı çiğneyen, hukuku hiçe sayan Özal’dır. MESS Başkanı tavrını sürdürüyor. Bugün yasal yürüyüşümüzün beşinci günündeyiz. Ne için? Hak, ekmek, onur, namus için, sesimizi duyurmak için. Antidemokratik uygulamaları dünyaya gösterdik. Destan yazdınız. Tarihe geçtiniz. Sizinle öğünüyorum, gurur duyuyorum. 40 gündür direnişteyiz. Dün sabah uyurken arkadaşlarımızı aldılar. Provokasyondur. Tahriktir. Emir verenler kendilerini kaybetmiş. Bugün yönetim kurulu olarak Ankara’ya gidiyoruz. Yarın Türk-İş başkanlar kurulu var. Biz önceden planladık. İşareti ben veririm demiştim. Bana inanıyor musunuz? -EVET Yürüyüş eylemi bitmiştir. Bizler Ankara’ya, sizler Zonguldak’a. Beni iyice dinleyin. Ben böyle istiyorum. Suçlayacaksınız beni suçlayın. Genel başkan olarak konuşuyorum. Arkadaşlar sağduyulu olmalı. Anlaşma ortamı yarattık. Kışkırtıcılar seslerini kessin. Görüşmelerden sonuç alamazsak eylemler sürer. Dönüş araçları temin edilecek. Eylem gerekirse ileride daha ağır olur.” Bu arada gözaltına alınan işçiler 13 Ocak’ta DGM tarafından serbest bırakılır. Gecikmeli de olsa 15 Ocak 1991 günü GMİS yönetim kurulu dönemin başbakanı Yıldırım Akbulut, çalışma bakanı İmran Aykut’la başbakanlıkta görüşürler. İyileştirme yatırımlar konusunda güvence verilir. Ücret konusu ise çalışma ve sosyal güvenlik bakanı İmran Aykut’la görüşüleceği söylenir. Ancak hükümetin sözleşmeyi bitirmeye niyetli olmadığı açıktır. Kozlar ellerine geçmiştir. Zaten o gece körfez savaşı başlar. Dünyada olduğu gibi Türkiye’de de CNN’den maç nakli gibi savaş izlenir. 25 Ocak 1991 günü MGK toplantısından sonra Bakanlar Kurulu toplanır. Tüm grevlerin ertelendiği açıklanır. Zonguldak grevinin hükümet sözcüsü tarafından “işçilerin kaybını önlemek amacıyla 30 gün ertelendiği” açıklanmasının yasal olmadığı fark edilince çalışma bakanı İmran Aykut ikinci bir açıklama yaparak “körfez bunalımı nedeniyle grevin 60 gün ertelendiği” bakanlar kurulunun kararıyla açıklanır. 27 Ocak 1991’de işbaşı yapılır. Denizer, sendika içi muhalefeti tasfiye ediyor Denizer, yürüyüş sonrası toplu iş sözleşmesi görüşmesini imzaladıktan sonra ilk işi sendika içi muhalefeti tasfiye etmek oldu. İlk tasfiye hareketinde sendikanın teşkilatlandırma sekreteri Ali Akgün mali sekreter Hasan Yaman olağanüstü genel kurulda delegelerin oylarıyla sendika yönetiminden uzaklaştırıldılar. Bununla yetinilmez. Grev komiteleri kaldırılır. Muhalif sol sosyalist işçiler sendikadan uzaklaştırılır. Sendikanın kapıları bir anlamda yönetimi eleştirenlere kapanır. Biat etmeyen işçi, delege dahi olamaz. Eğitim çalışmaları ve kadın komisyonları yönetime ayak bağı idi. Nitekim bunlar da işlevini tamamlamıştır. Bunlar da kaldırılır. GELEN YARDIMLAR NEREDE? Kömür işçilerine yaklaşık iki aylık grevi sırasında yurtiçi ve yurtdışından yüklü miktarda nakit para yardımı yapıldı. Bu paraların sendikanın banka hesabına yatırılması gerekirken doğrudan yönetim kurulu başkanı ve eğitim sekreterine elden verildi. Gelen yardımların miktarı net olarak bilinemedi. Ancak yönetim kurulu üyelerinin harcamaları dudak uçuklatıyordu. GMİS mali sekreteri Hasan Yaman’ın oğlu Hasan Yaman’ın şu sözlerine kulak verelim: “Grevin 20’inci günüydü galiba. Yürüyüşten yorulmuştum. Babamın yanına çay içmeye gittim. 10 dakika geçmedi. Bir yabancı yanında bir Türk’le elinde çantayla odaya girdi. Almanya’da para topladıklarını söyledi. Babam da kendilerine bu parayı bankaya sendikanın banka hesabına yatırılmasının doğru olduğunu söyledi. Ben araya girdim. Elden para vermenin yanlış olduğunu söyledim. O esnada eğitim sekreteri Sabri Cebecik babama telefon ederek konukları kendi odasına çağırdı. Çanta para doluydu. Konuklar daha sonra Sabri Cebecik’le birlikte Şemsi Denizer’in odasına girdiler. Çantada ne kadar para olduğunu bilmiyoruz?” Ancak ciddi iddialar bununla kalmadı. Denizer’in Jaguar marka lüks otosu uzun süre Türkiye’nin gündemini meşgul etti. Yine Denizer’in Balıkesir Edremit Fener Yolu’nda aldığı lüks dubleks villa uzun süre Türkiye’nin gündeminde idi. Zonguldak’ta sendikacı talanı Zonguldak Genel Maden İşçileri Sendikası büyük bir yolsuzluk olayı ile sarsıldı. Boyutları açısından bu olay sendikanın olduğu kadar Zonguldak'ın da gördüğü en geniş yolsuzluk olayı. Sendikanın bir suikast sonucu öldürülen eski genel başkanı Şemsi Denizer'in erkek kardeşi Ramazan Denizer ve dört arkadaşı 5 milyon 400 bin liralık bir yolsuzluk olayına damga vurdular. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’na bağlı müfettişler geçtiğimiz günlerde bir ay Zonguldak’ta kaldılar. Bu süre içinde Sendikanın muhasebe kayıtlarını incelediler. Hazırladıkları raporu bir üst yazı ile Zonguldak Cumhuriyet Savcılığı'na suç duyurusunda bulundular. Savcılık, eski genel başkan Ramazan Denizer ve şimdiki mali sekreter Muharrem Sarıçam, Denizer’in kızı Ayça Turan, muhasebe müdürü Hicran Kaya, muhasebede memur olarak çalışan Nuri Topçu hakkında TCK’nın 155. maddesi ve TCK’nın 207. maddelerinin uygulanmasını talep etti. TCK’nın 155. maddesi şikâyete bağlı güveni kötüye kullanmadan 1 ile 7 yıl, 207 maddesi ise 1 ile 3 yıl arasında özel belgede sahtecilikten hapis cezası öngörüyor. Sanıklar 15 Aralık ‘ta Zonguldak 2. Asliye Ceza mahkemesinde hakim karşısına çıkacaklar. Genel Maden İşçileri Sendikası, 1990 Büyük Madenci Grevi'nden sonra, iç çatışmalar ve yolsuzluk olayları ile maden işçisinin ve Türkiye kamuoyunun gündemine sürekli geldi. İç çatışmaların nedeni ise, politik görüş ayrılığı değildi. Sendikanın kasasına giren yüklü miktarda işçi aidatlarıydı. Denizer, göreve gelir gelmez, ilk işi sendika içi eğitimi ve kadın komisyonlarını kaldırmak oldu. Hızını alamayan Denizer, Ankara’da sendikaya ait işçi misafirhanesini 1milyon 300 bin TL'ye TES- İŞ Sendikasına sattı. Daha sonra ise tabandan gelen baskı sonunda misafirhane 1.5 milyon TL'ye geri alındı. Denizer, zamanının en küçük birimini paraya tahvil etmekten geri kalmıyordu. Sendikada çalışan işçileri odasına çağırarak "Size mesai yazdıracağım, ancak bu parayı ben alacağım" diyor. Karşı çıkan olursa işten atmakla tehdit ettiği, işçiler tarafından belirtiliyor. Sendikanın Basın Danışmanı Turan Oral, "Böyle bir teklifle karşılaştığımda ‘şok geçirdim" diyor ve ekliyor "bu konuda ben ve çok sayıda çalışan Cumhuriyet Savcılığı'na şikâyette bulunduk. Ayrı bir inceleme konusu. Denizer’i kontrol etmek mümkün değil, ödenmesi gereken vergi, SSK primleri, ve TÜRK-İŞ aidatlarını da ödemiyor. Bu nedenle TÜRK-İŞ Genel Kurulu’nda, Genel Maden İşçileri Sendikası üst kurul delegeleri oy kullanmama durumu ile karşı karşıya kalıyorlar. Sıkıntıyı ancak, borcu taksitlendirme yolu ile aşılıyor. Denizer, en yakın mesai arkadaşı olan sendikanın genel mali sekreteri Ramazan Sarıçam’a da Deniz Bank’tan 62 milyon lira kredi çektiriyor. Daha sonra bu borcu da inkâr ettiği belirtiliyor. Genel Maden İşçileri Sendikası Mali Sekreteri Muharrem Sarıçam konuya ilişkin şunları söylüyor: "Bir beni odasına çağırdı. 'Muharrem dışarıya borçlarım var. Bankalar bana kredi vermiyor. Senin adına kredi çekelim ben sana öderim’ dedi. Ben de kabul ettim. Dışarıya borçlu bir genel başkanla çalışmanın sıkıntılı olacağını düşündüm. 29 Kasım 2008’de genel kurulda seçimi kaybedince ‘benim kimseye borcum yok’ dedi. Konu yargıya intikal etmiş durumda." "SUÇLULAR CEZASINI ÇEKSİN" Genel Maden İşçileri Sendikası Genel Başkanı Ramis Muslu, bu mali kamburla ekonomik ve demokratik mücadele veremeyeceklerini belirterek, "En doğru kararı yargı verecek. Sendikayı çok kısa sürede eski saygınlığına kavuşturacağız," dedi. Ramazan Denizer’in sendikayı son derece kötü yönettiğini belirten Muslu, "Keşke bunlar olmasaydı.. Arkadaşımız bu yükü kaldıramadı. Mali tablo, içler acısı. Şaşkınım. Ben kendisiyle çalıştım ama teşkilatlandırma sekreteriydim. Mali konulara uzaktım. Sıkıntılar ortaya çıkınca ‘ne oluyor’ diye kendisine söyledim. Yanıt vermedi. Sendikada tek adamcılık vardı. Birçok alanda sıkışmıştık. Bu yönetimle yolumuza devam edemezdik. Olağanüstü genel kurul kararı aldık. 29 Kasım 2008 günü genel kurulda öz eleştiri yapacağına yaptıklarını savundu. Ve delege kendisine güle güle dedi. Ancak mali konularda sıkıntılıydık. Vergi borçları, SSK prim borçları. Türk-İş aidatları, sendikada çalışan işçilerin maaş ve ikramiyeleri. Elimizi kolumuzu bağladı. Tek bir çaremiz vardı; alacaklılarla oturup borçlarımızı zamana yaymak. Tüm borçlarımızı taksitlendirme yaptı. Karasu'daki dinlenme tesislerini satıp borç ödeyeceğiz. Önümüzdeki günlerde mali genel kurul yapacağız. Tüzükte değişiklik yapıp, 7 olan şube sayını 4 veya beşe çekeceğiz. Yönetici maaşlarında ciddi indirimlere gideceğiz. Benim maaşım 4 bin 800 civarında. Maaşlarımızı belirlerken, yeraltında çalışan bir işçinin maaşının iki katını geçmeyecek şekilde düzenleme yapacağız. Şu anda 14 araç var. Eskiden lüks otolar vardı. Onları sattık, yerli Megan aldık. Benim aracım 2005 Passat. Ahmetçiğim sıkıntıları yaz yazma demiyorum. Ama sendikal kuruma zarar verme. Tek isteğim bu." Genel Maden İşçileri Sendikası Genel Başkan Yardımcısı İsmet Demirhan, sendikadaki mali sıkıntıların uzun süreden beri olduğuna değinerek, üstü kapalı bir şekilde Ramazan Denizer döneminde görev yapan şimdiki genel başkan Ramis Muslu ve Mali Sekreter Muharrem Sarıcamı eleştiriyor. Ramazan Denizer’e 18 ay nasıl tahammül ettiklerini sorgulayan yeni genel başkan Yardımcısı İsmet Demirhan, mali genel kurulda tasarruf tedbirleri istediğim gibi olmazsa istifa ederim. Ben yeraltından buraya geldim. Yeraltında çalışmanın ne demek olduğunu çok iyi bilirim. Ben telefon paramı kendi cebimden ödüyorum. İnsan olan insan böyle bir skandala bir saniye bile tahammül etmez. "Sendikanın aylık aidat geliri yaklaşık 670 milyon. Sendika çalışanları huzursuz ve sıkıntılı. Sendika borç ödemesi içinde olduğu için ikramiyelerini alamama durumu ile karşı karşıyalar."